Η βυζαντινή αγιογραφία είναι το παράθυρο προς τον πνευματικό κόσμο, προς τη βασιλεία του θεού. Αποτελεί το αισθητό μέσο ανάμεσα στους πιστούς και το επέκεινα. Λέει χαρακτηριστικά ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός...
Η εικόνα είναι σύμβολο. Και ότι είναι το σύμβολο για τους μορφωμένους, το βιβλίο, αυτό είναι για τους αγραμμάτους η εικόνα. Και ότι είναι για την ακοή ο λόγος, αυτό είναι και για την όραση η εικόνα. Αυτά είπε ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός πριν από αιώνες...
Οι πρώτες ρίζες της βυζαντινής ζωγραφικής συναντώνται στους πρώτους αιώνες του χριστιανισμού στη συμβολική ζωγραφική των κατακομβών. Αυτές είναι είτε συμβολικές παραστάσεις όπως ο Ορφέας που παίζει τη λύρα του ή μεμονωμένα σύμβολα όπως ο ιχθύς, ο αμνός η άμπελος...
Οι εικόνες ως απεικονίσεις ζωντανών προσώπων, (των αγίων που βρίσκονται στη βασιλεία του θεού) φτιάχνονται με όσο το δυνατόν φυσικά και αθάνατα μέσα. Σύμφωνα με τον παραδοσιακό τρόπο ζωγραφίζονται σε ξύλα φυσικά όπως ο δρυς, το φλαμούρι κ.α. Αυτά προετοιμάζονται με ειδική επεξεργασία...